 |
| ภาพ: 和歌山県 田辺観光協会 |
ชาติกำเนิดของเบงเคยังไม่สามารถหาข้อสรุปได้ เขาเป็นเด็กกำพร้าที่ได้รับการเลี้ยงดูจากพระในวัดจนเติบโตขึ้นมาโดยมีร่างกายที่ใหญ่โตกว่าคนปกติ ใบหน้าดุดัน เรี่ยวแรงมหาศาล ชาวบ้านที่พบเห็นต่างหวาดกลัวและเรียกเขาว่า "โอนิวากะ" (Oniwaka: 鬼若) หมายถึง "ลูกยักษ์" (Ogre Child)
ในอดีตวัดไม่ใช่เพียงแค่สถานปฏิบัติธรรม แต่ยังเป็นศูนย์กลางอำนาจทางการทหาร ช่วงที่เบงเคบวชเป็นพระจึงได้ฝึกฝนวิชาการต่อสู้จนมีฝีมือเก่งกาจไม่เป็นสองรองใคร ทว่าเขากลับถูกใส่ร้ายจนต้องออกจากวัด กลายเป็นนักบวชนอกรีดคอยดักปล้นดาบจากนักรบและซามูไร
กล่าวกันว่าเบงเคมีอาวุธคู่กายเจ็ดชิ้น ได้แก่ ขวาน คราด เคียว ค้อน เลื่อย คทาและดาบ โดยเขาจะแบกเอาไว้บนหลัง
เบงเคคิดว่านักรบและซามูไรไม่คู่ควรที่จะครอบครองดาบ เขาตระเวนไปทั่วเกียวโตทุกคืนเพื่อต่อสู้แย่งชิงดาบเป็นของตัวเองจนได้มาแล้ว 999 เล่ม ขาดอีกเพียงเล่มเดียวก็จะครบ 1,000 เล่ม
เหยื่อรายต่อมาปรากฏตัวที่สะพานโกะโจเป็นเด็กหนุ่มอายุเพียง 14 ปี นามว่า "มินาโมโตะ โยชิซึเนะ" เบงเคคิดว่าการต่อสู้คงจบลงง่ายๆ ทว่าเขากลับเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ เบงเคต้องการแก้มือจึงตามไปจนเจอโยชิซึเนะที่วัดคิโยมิสึเดระ การต่อสู้จบลงด้วยความพ่ายแพ้ของเบงเคอีกครั้ง แต่คราวนี้เขายอมรับและปฏิญาณตนเป็นข้ารับใช้โยชิซึเนะแต่เพียงผู้เดียว
โยชิซึเนะมีปณิธานยิ่งใหญ่ในการรวบรวมประเทศญี่ปุ่นให้เป็นปึกแผ่น เบงเคอุทิศชีวิตต่อสู้เพื่อปกป้องนายเหนือหัวสุดความสามารถตลอดเวลาหลายปี ทว่าโยชิซึเนะกลับถูกพี่ชายต่างมารดาใส่ร้ายในข้อหากบฏและถูกล้อมอยู่ในปราสาท
โยชิซึเนะตัดสินใจคว้านท้องด้วยตัวเอง เบงเคทำหน้าที่ข้ารับใช้ครั้งสุดท้ายด้วยการยืนเฝ้าบนสะพานหน้าประตูหลักของปราสาทไม่ให้ใครเข้าไปรบกวนนายเหนือหัว ทหารฝ่ายศัตรูเกรงกลัวในกิตติศัพท์ของเบงเคทำให้ไม่กล้าข้ามสะพานเข้ามาจึงใช้การโจมตีระยะไกลด้วยการระดมยิงธนูใส่
เบงเคยืนรับลูกธนูที่สาดเข้ามาดุจห่าฝนโดยไม่ถอยห่างจากประตู การโจมตีสิ้นสุดลงพร้อมกับลูกธนูที่ปักอยู่ทั่วร่างของเบงเค เมื่อทหารข้ามสะพานมาดูใกล้ๆจึงพบว่าเบงเคหมดลมหายใจไปแล้วโดยที่ร่างของเขายังยืนตระหง่านไม่ล้มลง กลายเป็นตำนานพระนักรบในท่ายืนตายด้วยวัย 34 ปี