ซาอิเป็นเด็กกำพร้าที่เติบโตมาในหน่วยราก เขาไม่รู้ว่าตนเองจะต้องแสดงสีหน้าอย่างไรเพื่อบอกความรู้สึกในขณะนั้นจึงใช้วิธีการยิ้มแทน ในช่วงแรกซาอิจะทำตามคู่มือในหนังสือแต่เมื่อได้อยู่กับทุกคนเป็นเวลานานเขาก็สามารถปรับตัวและแสดงความรู้สึกออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ
ความสามารถของซาอิคือการทำให้ภาพเขียนออกมามีชีวิตที่เรียกว่า “ภาพอสูรสัตว์เทียม” เขาสามารถสร้างสัตว์เทียมออกมาได้อย่างไม่จำกัดเพื่อใช้ในการจู่โจม สอดแนม ป้องกัน ฯลฯ และยังใช้ผนึกร่างสัมภเวสีคืนชีพในช่วงสงครามนินจา
ซาอิได้รับการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวดตั้งแต่อายุยังน้อยโดยใช้ชีวิตอยู่กับชินซึ่งเขารักเหมือนเป็นพี่ชายแท้ๆ การฝึกของทั้งสองคนดำเนินมาถึงขั้นสุดท้ายคือการฆ่ากันเอง สองพี่น้องไม่มีใครอยากทำร้ายใครแต่ชินรู้เรื่องนี้ดีจึงปิดบังอาการป่วยของตัวเองเอาไว้เพื่อใช้ความตายของตัวเองช่วยให้ซาอิมีชีวิตต่อไป
ซาอิได้รับความไว้วางใจจากดันโซมากจึงถูกส่งให้มาอยู่ในหน่วยคาคาชิแทนตำแหน่งของซาสึเกะที่ว่างอยู่ ซาอิมีชีวิตอยู่เพื่อทำภารกิจลับเขาจึงมีปัญหาในเรื่องการเข้าสังคม เมื่อได้เข้าไปอยู่ในหน่วยคาคาชิเขาได้พูดถึงซาสึเกะในแง่ลบจึงทำให้นารูโตะไม่พอใจ
ในภารกิจปลอมตัวไปพบกับสายลับของซาโซริที่สะพานเท็นจิ ซาอิได้รับมอบหมายหน้าที่สำคัญจากดันโซในการส่งข้อมูลนินจาของโคโนฮะให้กับโอโรจิมารุและจัดการซาสึเกะ ซาอิดูนารูโตะที่กำลังคลั่งต่อสู้กับโอโรจิมารุและไม่ยอมช่วยซากุระที่กำลังระร่วงลงไปในแม่น้ำ
ซาอิไปหาโอโรจิมารุและมอบข้อมูลลับให้ จากนั้นเขาได้ติดตามโอโรจิมารุไปยังฐานลับจนได้พบกับซาสึเกะ ซาอิถูกยามาโตะที่สะกดรอยตามมาจับตัวเอาไว้ แม้คาบูโตะจะเข้ามาช่วยเหลือแต่ซาอิกลับเลือกที่จะกลับมาอยู่ฝั่งหน่วยคาคาชิอีกครั้งและช่วยตามหาซาสึเกะ
ภารกิจจบลงด้วยความล้มเหลวแต่นั่นก็ทำให้ซาอิคิดอะไรได้หลายๆอย่าง เขาพยายามหาวิธีในการแสดงความรู้สึกอย่างจริงใจออกมา บวกกับการได้อยู่ใกล้นารูโตะก็ทำให้เขาเปิดใจในสายสัมพันธ์ของคำว่ามิตรภาพมากกว่าการมีชีวิตอยู่เพื่อทำภารกิจ
ในสงครามนินจาครั้งที่ 4 ซาอิรับหน้าที่ในการผนึกร่างสัมภเวสีที่ถูกคาบูโตะปลุกขึ้นมา เขาได้พบกับชินอีกครั้งและโกรธมากที่เดอิดาระใช้ร่างของชินเพื่อสร้างระเบิดจึงใช้ภาพอสูรโจมตีใส่ ซาอิเผชิญหน้ากับชินและนึกถึงความหลังเมื่อครั้งที่ได้อยู่กัน แต่เมื่อชินได้เห็นภาพวาดในสมุดของซาอิทำให้ชินได้รับการปลดปล่อยจากคาถา ส่วนซาอิก็มุ่งหน้าเข้าสู่สงครามต่อไป